Dr inż. Joanna Czerska uruchomiła linię produkcyjną na zajęciach Zarządzanie produkcją | Wydział Zarządzania i Ekonomii Politechniki Gdańskiej

Jaki jest główny cel prowadzonych zajęć?

[JCZ] Przedmiot „Zarządzanie produkcją" koncentruje się na projektowaniu procesu produkcyjnego. Dzięki pracy z realnym produktem studenci mogą weryfikować swoje projekty w praktyce, analizować ich poprawność i zmierzyć się z problemami pojawiającymi się podczas uruchamiania produkcji. Faza "cardboard engineering" pozwala dodatkowo na prześledzenie przepływu pracy oraz weryfikację problemów z jakością i powtarzalnością operacji. Zajęcia dają studentom możliwość samodzielnego dochodzenia do wniosków, co rozwija ich umiejętności krytycznego myślenia i rozwiązywania problemów.

Na jakim kierunku studiują uczestnicy i na którym roku?

[JCZ] Są to studenci III semestru kierunku Zarządzanie Inżynierskie, studiów stacjonarnych.

Skąd wziął się pomysł na uruchomienie linii produkcyjnej w ramach zajęć?

[JCZ] Pomysł wynika z praktyki. W rzeczywistym projektowaniu nowych linii czy gniazd produkcyjnych „cardboard engineering” odgrywa kluczową rolę. Jest to etap prototypowania, który pozwala ocenić, czy zaprojektowane rozwiązania mają szansę działać w praktyce, jednocześnie minimalizując ryzyko kosztownych błędów.

Co produkują studenci?

[JCZ] Studenci realizują produkcję w czterech grupach produktów: świece, doniczki z ziołami, świąteczne origami oraz przypinki. Wszystkie te produkty stają się materiałami promocyjnymi naszego wydziału.

Czy coś Cię zaskoczyło podczas pracy ze studentami?

[JCZ] Zawsze pozytywnie zaskakuje mnie ich zaangażowanie. Największym wyzwaniem jest jednak wsparcie tych grup, które napotykają problemy i muszą przeprojektować swoje rozwiązania. Proces projektowania to często krok do przodu i krok wstecz – z czasem jednak uczymy się, jak robić dwa kroki do przodu i tylko jeden wstecz.

Jak studenci oceniają zajęcia?

[JCZ] Najlepiej zapytać o to samych studentów – za tydzień będę zbierać od nich informacje zwrotne. Na tę chwilę widzę, że są zadowoleni, choć nie brakuje mi sugestii od nich, za które jestem ogromnie wdzięczna. Ciekawą obserwacją jest to, że starsi studenci często podglądają zajęcia i pytają, dlaczego nie mieli takich zajęć w swoim czasie. Odpowiadam im, że to właśnie ich uwagi pomogły mi wprowadzić zmiany i ulepszyć program.

Z czym studenci mieli największy problem?

[JCZ] Największym wyzwaniem była dla nich konieczność nanoszenia poprawek po odkryciu błędów. Proces ten bywa frustrujący, ale jest nieodzowną częścią projektowania. Dzięki takiemu doświadczeniu w przyszłości łatwiej będzie im unikać podobnych problemów.

Co wymagało poprawy podczas realizacji zajęć?

[JCZ] Ponieważ to była pierwsza edycja zajęć w tej formie, nie obyło się bez trudności. Mieliśmy opóźnienia w dostawach materiałów, zmiany w projektach i przeszacowaną prognozę sprzedaży. Koordynacja czterech grup pracujących jednocześnie nad różnymi produktami była dużym wyzwaniem. Mimo tych trudności efekty pracy studentów są imponujące i motywują mnie do dalszego udoskonalania zajęć.

Chcesz kogoś szczególnie wyróżnić za wsparcie?

[JCZ] Jestem ogromnie wdzięczna Mateuszowi Dobrzyńskiemu za ogromne wsparcie w zakupie i dostawie materiałów. Dzięki jego wnikliwości pierwotny budżet naszego projektu został zredukowany o prawie 40%! Dziękuję Joannie Szakole oraz Ewie Marjańskiej za Waszą wiarę, że ten pomysł ma szansę realizacji i że napędzałyście mnie do działania. I oczywiście dziękuję Panu Mariuszowi Krzyżanowskiemu oraz Pani Dziekan Małgorzacie Gawryckiej, że mi zaufali i wsparli pomysł finansowo. Stworzyliśmy razem przenośnie laboratorium, w którym możemy kształcić przyszłych liderów produkcji dziś i w przyszłości.

Bardzo dziękujemy za rozmowę i życzmy powodzenia w uruchomianiu kolejnych świetnych inicjatyw!