PROJEKT OPUS 10 | Wydział Zarządzania i Ekonomii Politechniki Gdańskiej

Szukaj

Treść strony

PROJEKT OPUS 10

Zespół

Konferencja

Wyniki

Lokalizacja

Kontakt

Wpływ globalnych sieci produkcji na zatrudnienie, płace i alokację zasobów w warunkach heterogeniczności pracowników, firm i zadań

Instytucja finansująca: Narodowe Centrum Nauki

Czas trwania projektu: 11.07.2016 – 10.07.2021

Numer projektu: UMO-2015/19/B/HS4/02884

Typ projektu: OPUS 10

Budżet projektu: 442 225 PLN

Opis projektu:

Nadrzędnym celem projektu jest zbadanie oddziaływania globalnych sieci produkcji (GPN – Global Production Networks) na rynki pracy, a w szczególności na: zatrudnienie, płace i alokację zasobów. Kluczowym problemem, który staramy się rozwiązać w ramach projektu jest ujęcie w analizie mikroekonomicznych konsekwencji zmian w organizacji produkcji na świecie. Jest to zgodne z najnowszymi podejściami, postulującymi znaczenie heterogeniczności pracowników (Grossman, 2013), firm (Melitz i Redding, 2015) oraz wykonywanych zadań (Autor, 2013) dla poprawnego opisu skomplikowanej rzeczywistości gospodarczej na świecie.

Projekt ma naturę teoretyczno-empiryczną. Głównym celami teoretycznymi są: (1) poznanie konsekwencji zmian w organizacji produkcji na świecie na poszczególnych pracowników przy użyciu ram teoretycznych skonstruowanych w oparciu o koncepcję globalnych sieci produkcji oraz (2) wyjaśnienie wpływu zaangażowania firm w globalne sieci produkcji na alokację zasobów na podstawie modelu łączącego cechy nowej-nowej teorii handlu z teoriami fragmentaryzacji procesu produkcji.

Ze względu na wielopłaszczyznowość poruszanych zagadnień i skomplikowaną naturę GPN, sformułowano szereg szczegółowych hipotez badawczych testowanych empirycznie. Odnoszą się one do konsekwencji GPN na: zatrudnienie (ryzyko utraty pracy), płace (determinowane przez typ wykonywanych zadań oraz zatrudnienie w firmach działających w sektorach intensywnie zaangażowanych w globalne sieci produkcji) oraz alokację zasobów i produktywność (np. na skutek realokacji zasobów w kierunku segmentów bardziej produktywnych). Stawiamy także hipotezę, że efektywne instytucje rynku pracy wygładzają negatywne skutki globalnego podziału produkcji na zatrudnienie i płace oraz przyspieszają procesy dostosowawcze.